Naar inhoud

Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.

Interview: Siemen Dijkstra wil toeschouwers in zijn landschappen laten verdwijnen

Museum Wierdenland in Ezinge toont tot nu een solo-expositie van graficus Siemen Dijkstra (Den Helder, 1968). Bezoekers kunnen genieten van een overzicht van Dijkstra’s werk van de afgelopen dertig jaar.

“Ik noem mijzelf een landschapsarchivaris. Ik maak kleurenhoutsnedes van landschappen. Dit is een omslachtige techniek, want soms ben je er maanden mee bezig en dan is die plek in het landschap ook alweer veranderd. Toen ik begon op Minerva werd meteen duidelijk dat ik geen schilder ben. Ik bleek de wereld om mij heen te vertalen in streepjes. Omdat ik wel graag met kleur wil werken, kwam ik bij kleurenhoutsnedes terecht. Ik maak houtsnedes volgens de reductietechniek en gebruik daarbij een plaat van berkentriplex. Het is eigenlijk een tekentechniek op structuur. De nerf van het hout heeft structuur, daar kun je mee spelen. Ik snij de tekening uit. Vervolgens inkt ik de houtplaat in met een inktrol. Deze inkt komt overal, behalve op de weggesneden delen. Dit druk ik af en dan snij ik steeds verder.

“Ik noem mijzelf een landschapsarchivaris. Ik maak kleurenhoutsnedes van landschappen. Dit is een omslachtige techniek, want soms ben je er maanden mee bezig en dan is die plek in het landschap ook alweer veranderd. Toen ik begon op Minerva werd meteen duidelijk dat ik geen schilder ben. Ik bleek de wereld om mij heen te vertalen in streepjes. Omdat ik wel graag met kleur wil werken, kwam ik bij kleurenhoutsnedes terecht. Ik maak houtsnedes volgens de reductietechniek en gebruik daarbij een plaat van berkentriplex. Het is eigenlijk een tekentechniek op structuur. De nerf van het hout heeft structuur, daar kun je mee spelen. Ik snij de tekening uit. Vervolgens inkt ik de houtplaat in met een inktrol. Deze inkt komt overal, behalve op de weggesneden delen. Dit druk ik af en dan snij ik steeds verder.

“Als kind was ik al betrokken bij het landschap: ik wilde erin verdwijnen. Dat is nog steeds de rode lijn in mijn werk.”

Meestal begin ik met veertig prenten. Ik probeer van elk werk een prent te houden. Bij de expositie in Ezinge hangen werken uit mijn archief. Het is een overzichtsexpo van de afgelopen dertig jaar en een mooie gelegenheid om te zien wat je met houtsnedes kunt doen. Als kind was ik al betrokken bij het landschap: ik wilde erin verdwijnen. Dat is nog steeds de rode lijn in mijn werk. Ik probeer dit ook met mijn toeschouwers te doen: ze erin te laten verdwijnen. Door de compositie worden kijkers als het ware in de houtsnede getrokken en worden ze onderdeel van de prent. Zodat ze hopelijk meer om zich heen gaan kijken, zoals ik dat doe. Ik kan genieten van het landschap, maar me ook zorgen maken over de toekomst ervan.”

De expositie Siemen Dijkstra - de ziel van het landschap is t/m 28 september 2025 te zien in Museum Wierdenland in Ezinge.

Dit artikel verscheen eerder in KUNST. magazine #3 (p. 36)

✍️
Heidi van Duuren
📸 Jedidja Smalbil