Naar inhoud

Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.

„Alsof ik een sigaret opstak”

Sascha Landshoff doodt dieren. Voor de kunst. Aandacht verzekerd. Niet ieder kunstproject heeft binnen één dag de politie, de Dierenbescherming, Wakker Dier en Partij voor de Dieren op de stoep. Om vervolgens aan te schuiven bij De Wereld Draait Door. Kok, kunstenaar en ondernemer Sascha Landshoff (27) kreeg het voor elkaar met zijn kunstproject De Tostifabriek. Dat smaakt naar meer, dachten ‘vlees nee!’-correspondent Meike en ‘vlees ja!’-correspondent Peter. Ze interviewden Sascha in de aanloop naar de groepstentoonstelling First Course in SIGN.

Drie dieren

Dit was geen kwestie van een mug doden en dan een olifant mogen eten. Sascha doodde eigenhandig drie dieren, van elke categorie één: vlees, vis en gevogelte. Ondanks dat de kunstenaar aangaf al een paar weken voor het doden van het lam nachtmerries te hebben, deed de daad zelf hem verrassend weinig. Dit vond Sascha nog wel het meest angstaanjagend: „Het idee van het doden was echt afschuwelijk, maar het doen was alsof ik een sigaret opstak.” 

Eitje

Eitje dus, dat slachten. Blijft de hamvraag: Is het praktisch haalbaar, zo’n vleeslicentie invoeren?
Sascha: „In principe lijkt het me niet haalbaar, maar dat is ook niet wat ik beoog. Ik wil mensen ergens op attenderen. In dit geval dat wie vlees eet, indirect betrokken is bij de slacht van dieren. Ik probeer niet voor elkaar te krijgen dat mensen minder vlees gaan eten. Zelf eet ik ook nog net zoveel vlees als vroeger.” 

Correspondent Peter haalt opgelucht adem. Het doden van een lam mag dan zijn als het roken van een sigaret; Peter houdt zijn longen, en zijn handen, liever schoon. En Meike, vegetariër voor het leven, is blij met alle aandacht die de vleesindustrie krijgt, ook al is het genuanceerd.

En wat vinden we ervan?

Kortom; Sascha is niet zo activistisch als alle media-aandacht doet geloven. Het is meer zijn bedoeling om zichzelf (een zelfverklaarde 'stadse bleekneus') te testen en op deze manier een groter bewustzijn te creëren bij zichzelf en bij zijn generatiegenoten. Sascha: „Het is denk ik heel gevaarlijk als je iets helemaal los ziet van de context.”  Volgens Sascha is het daarom goed om de afstand te verkleinen tussen wat je consumeert en de oorsprong van dit product.
Is alleen een vleeslicentie dan wel genoeg? Zou er ook niet zoiets als een sojalicentie moeten bestaan? Eerst een stukje oerbos kappen, voordat je soja mag eten? Het ‘vlees ja!’-kamp en het ‘vlees nee!’-kamp zijn het erover eens. En volgens Sascha mogen we elkaar ook wel wat meer testen. Dus voortaan: gelijke monniken, gelijke kappen!

Tekst: Peter Dicke en Meike Leurs
Beeld: Ruben Visscher

Meer over Sascha Landshoff:
http://www.saschalandshoff.com/projects/meatlicense.html
http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/media/242631