Prof. T.H. van Swinderen

Over dit kunstwerk.

Op een bakstenen sokkel staat het gietijzeren borstbeeld van Theodorus van Swinderen (1784-1853). Hij was hoogleraar in de Natuurlijke Historie aan de Rijksuniversiteit van Groningen, maar verwierf vooral faam als schoolopziener en ijveraar voor verbetering van het lager onderwijs. Vier gedenkstenen met lovende woorden over de geportretteerde zijn opgenomen in het plaveisel van klinkers rondom de sokkel.

Oorspronkelijk bestond het monument uit een hoge erezuil van zandsteen, voorzien van opschriften in vergulde letters aan alle vier de zijden. Het borstbeeld stond toen in een nis aan de noordkant van het monument. Voor de zuil had architect J.H. Scheepers het ontwerp geleverd, de portretopdracht had de kunstschilder Johannes Egenberger toegekend gekregen. Wellicht had Egenberger meer verstand van schilderen dan van boetseren; de gelaatstrekken zijn zo zwaar aangezet dat het gezicht van Van Swinderen bijna karikaturaal aandoet. Verder lijkt de haardos gemodelleerd te zijn naar de Romeinse mode, waardoor de geportretteerde iets van een oude senator krijgt.

Het gedenkteken voor Van Swinderen is het op één na oudste monument in de stad Groningen (het oudste is het Guyot-gedenkteken uit 1829). Van 1861 tot 1984 was het in eigendom van het Groene Weeshuis, een tehuis voor weeskinderen. Toen deze in 1933 verhuisde naar de Verlengde Hereweg 173, verhuisde het borstbeeld mee (de zuil zelf werd gesloopt). In 1984 werd het Groene Weeshuis opgeheven, waarna het beeld in opslag kwam. In 1990 kreeg het monument een plek op het binnenplein van het Universiteitsmuseum.

Facts & Figures.

• Door
  Johannes Egenberger

• Wijk
  Centrum

• Jaar van realisatie
  1861

• Kunstsoort
  Borstbeeld

• Materiaal
  Gietijzer

• Afmetingen
  0,69 m