De intens donkerblauwe kleur…
In de opgeknapte grote zaal van Het Nederlands Stripmuseum zie je strips, posters en illustraties, die de muziekcultuur van Groningen laten zien. De drijvende kracht achter deze expositie is Dim Junius. Nadat ik alles bekeken heb, drinken we een kop koffie: “Zie je de intens donkerblauwe kleur van de muren? Toen de ruimte leeg kwam te staan, wilden ze alles wit maken”, vertelt hij. “Maar de zaal met de donkere kleuren deed mij denken aan poppodia als Simplon en Vera. Zo ontstond het idee voor Comic Sonic, om strips en muziek met elkaar te combineren.” De tentoonstelling laat zien dat de wereld van geluid en beeld veel met elkaar gemeen hebben: "muzikanten maken gebruik van striptekenaars voor hun ‘artwork’, striptekenaars lijken altijd al iets met muziek te hebben gehad."
Godfather van de undergroundstrips
Eerst valt mijn oog op de getekende covers van The Beatles en Bob Dylan. Maar nog leuker is de ontdekking dat ook dichter bij huis striptekenaars worden benaderd voor het ontwerpen van platenhoezen. Bert Hadders bijvoorbeeld: de Groningse muzikant blijkt groot fan van de tekenaar Peter Pontiac. Als leek had ik nog nooit van deze man gehoord, maar hier in het stripmuseum kom ik er al snel achter dat hij een grootheid is. De zaal waarin ik me bevind, is namelijk naar hem vernoemd: de ‘Pontiaczaal’. Na even googelen, zie ik dat deze ‘godfather van de undergroundstrips’ in januari 2015 is overleden. Terwijl hij al ziek was, heeft Pontiac gewerkt aan Bert Hadders’ Bosklopper Tapes. Op de hoes staat een mooi beeldverhaal afgebeeld; ik kijk er een tijdje naar en loop verder. Dan blijf ik hangen bij het werk van Herre-Jan van den Berg: een autobiografische strip waarin hij vertelt hoe hij als muziekliefhebber en striptekenaar nu plaatjes verkoopt bij Plato in Groningen. “Speciaal voor deze tentoonstelling heeft hij het tekenen weer opgepakt”, vertelt Dim. Wat als een kijkje in een jongenskamer begint, blijkt een ‘striptocht’ door het muziekleven van Groningen.
Where the candybeetle dwells
Bij elk item, lijkt wel een verhaal te horen. Zo wijst Dim me op een poster van Willem Kolvoort, lid van de Artdivision van Vera: “dit is één van mijn favoriete werken: een sterk en simpel beeld met humor.” Ik zie een grote boze heersbeest, op het ontwerp staat de tekst “where the candybeetle dwells…”. Dim legt uit dat het de titel is van een bijzonder project van Kolvoort: “Vaak zijn ontwerpers dienstbaar en worden ze door bands gevraagd. Kolvoort heeft dit principe eens omgedraaid. Hij vroeg verschillende bands uit Nederland en de USA een nummer te schrijven, geïnspireerd op werk uit zijn beeldverhaal Where the candybeetle dwells...”
Meer dames?
Pas aan het einde van het gesprek, kom ik erachter dat Dim zelf ook muziek maakt en tekent. Als drummer van The Dinos en The Suitable Guys, ontwerpt hij voor beide bands ook het promotiemateriaal. Hoe het komt dat beide werelden zo goed te combineren zijn? Tekenen en muziek maken zijn twee hobby’s waarin je je makkelijk kunt ontwikkelen, gewoon thuis op je slaapkamer. De één gaat voor de muziek, de ander zit uren te tekenen, of je doet van beide wat. Ik stel me daar donkere zolders bij voor, vol bandposter en stripboeken, waar jongens eigen striphelden tekenen of liedjes van Green Day of Nirvana naspelen. Maar, ook al laat Comic Sonic veel werk zien van mannelijke tekenaars, Dim vertelt dat er ook steeds meer Groningse dames aan het striptekenen zijn geslagen. Natuurlijk kennen we Barbara Stok, maar het is ook zeker de moeite waard om eens het werk van Helemaal Kim of de gezusters Stalinski op te zoeken…
Comic Sonic is te zien tot en met 31 mei in Het Nederlands Stripmuseum in Groningen.
Tekst: Minke van der Velde