Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.
De schilderijen en tekeningen van Peter Durieux (Sassenheim, 1951) nemen je als kijker mee van de grijze regendagen in Groningen naar zwoele kalme zomerdagen in de natuur. In zijn gecreëerde wereld zijn geen problemen of negatieve gedachten van de buitenwereld te vinden. En de fluitende vogels en kabbelende beekjes kun je als beschouwer bijna horen.
“Toen ik naar de kunstacademie ging schilderde en tekende ik al het liefst landschappen. Geen weidse vergezichten met veel lucht. Ik houd er meer van om in te zoomen op hoekjes of plekken waar iets gebeurt in de natuur. Oude begroeide muurtjes en paadjes in het bos of een sloot waaruit een dikke bos riet groeit middenin een weiland. Vaak gaat het om tekenen van cultuur die overgenomen of teruggenomen worden door de natuur. Elk jaar ga ik ongeveer drie weken naar de Ardèche in Frankrijk en elke keer vind ik daar weer nieuwe plekken die me doen verwonderen over de schoonheid van de natuur. Ik maak schetsmatige tot heel gedetailleerde tekeningen op de plekken zelf en noteer de kleuren die ik zie erbij in de kantlijn.
Het gaat niet zozeer om een diepere achterliggende boodschap, maar vooral om de compositie, de lijnen en licht en donker.
Ik begin pas met schilderen wanneer ik weer thuis in Usquert ben. Aan de hand van de tekeningen en mijn herinneringen aan de plek probeer ik zoveel mogelijk de sfeer weer tot leven te wekken op het paneel. Het wordt dan natuurlijk nooit een exacte kopie, dat is mijn bedoeling ook niet. Op die manier vind ik de verstilling en rust die ik in de natuur vind terug in de veilige en schone wereld die ik creëer op het paneel. Mijn werk spreekt voor zichzelf. Het gaat niet zozeer om een diepere achterliggende boodschap, maar vooral om de compositie, de lijnen en licht en donker. De esthetiek van het werk is wat telt.”
Het werk van Peter Durieux is t/m 7 juli 2024 te zien in de Stadsgalerie (Oude Boteringestraat 7), waar het onderdeel uitmaakt van de groepstentoonstelling Van lente naar zomer.
Tekst: Elles Hesseling
Foto: Christopher Smith