De Korrewegwijk is een diverse, kleurrijke buurt en als je door de straten loopt is het mogelijk om af en toe een blik te werpen in een verborgen atelier. De wijk zit vol met kunstenaars, waaronder de kunstschilder en tekenaar Rik Hagt (1962, Heerenveen). Wij spraken hem in zijn atelier over zijn werk.
“Ik ben pas vrij laat begonnen met schilderen. Vroeger was ik vooral bezig met schrijven en wilde ik de journalistiek in, of zelfs een roman schrijven, maar daar is het nooit echt van gekomen. In het begin van de jaren tachtig werd de schilderkunst herontdekt. Groningen was toen, met Frans Haks in het Groninger Museum, the place to be. Ik zat in die tijd in de lokale kraakscene waar veel mensen aan het schilderen waren en zodoende ben ik ook begonnen. Schilderen was niets minder dan een hele sensatie voor mij; alleen al om te zien wat er gebeurt bij het mengen van de kleuren op je palet is fantastisch. Soms is het palet mooier dan het schilderij. Pas op mijn vijfentwintigste, in 1987, heb ik mij aangemeld voor Academie Minerva en ben ik Autonome Beeldende Kunst gaan studeren. In die tijd duurde de opleiding vijf jaar en zodoende studeerde ik in 1992 af. Ik kreeg toen ook een startstipendium van het Mondriaan Fonds en daarmee had ik een vliegende start.
Zoals ik het zie zijn er twee soorten kunstenaars; eerst heb je de kunstenaars die altijd min of meer hetzelfde maken en dan heb je de kunstenaars die steeds zichzelf willen verrassen en ik behoor tot de laatste groep. Voor mij is het schilderen een manier om mijzelf te leren kennen. Je leert veel over jezelf tijdens het maken van een schilderij. Dat je jezelf erg dwars kan zitten als je boos bent bijvoorbeeld. Maar gaandeweg leer je zulke mechanismen te herkennen en te kanaliseren. Daardoor kan je bijvoorbeeld meer spanning in een werk brengen en ik hoop dat een toeschouwer dat ook voelt als die naar mijn werk kijkt.
“Een schilderij maken kost vooral veel tijd: soms ben ik blij als het eindelijk af is.”
Huiselijkheid en je ergens thuis voelen zijn de belangrijkste thema’s in mijn werk. Zo werk ik al sinds 1991 aan een serie waarin ik elk jaar een hotelkamerinterieur schilder. Een hotelkamer is bijzonder omdat je je in een paar dagen tijd een gloednieuwe omgeving eigen maakt; wanneer je weggaat dan blijf je die band met die ruimte altijd houden. Daarbij ben ik de serie begonnen omdat ik een anker in mijn werk nodig had; iets waar ik telkens op kon terugvallen en dat ik opnieuw kon onderzoeken. Omdat ik het maar één keer per jaar doe blijft het onderwerp fris voor mij. Een schilderij maken kost vooral veel tijd en soms ben ik ook blij als het schilderij eindelijk af is. Dat is ook een van de redenen waarom ik het schilderen en het tekenen met elkaar afwissel. Een tekening maak ik in één sessie en kost mij maar een middag. Het is te vergelijken met het schrijven van een column of een kort stuk. Een schilderij daarentegen is een groot verhaal, een novelle, meer van de lange adem. Al moet wel gezegd worden dat ik ook een tekenblog bijhoud waar ik elke week een tekening op publiceer, iets wat me al vele jaren lukt om te doen.
Momenteel ben ik bezig met een remake van een reeks schilderijen die ik eerder had geschilderd tussen 2004 en 2006. De serie heette Man en de nieuwe serie heet Man, klein. De nieuwe schilderijen zijn kleiner van formaat en ik gebruik de oorspronkelijke tekeningen, foto’s en documentatie, maar dan met de ervaring die ik nu heb en de persoon die ik nu ben, meer dan vijftien jaar later. Ik was nooit heel tevreden met de oude serie en nu ik er weer mee bezig ben komt alles opnieuw tot leven. Alles krijgt nieuwe betekenissen en dat is ook iets wat mij fascineert. Ik bedenk nooit van te voren wat ik ga maken en ik werk intuïtief naar mijn behoeftes. Tijdens het werken leer je opnieuw wat het werk voor je betekent. Het is niet vanuit een behoefte om terug te kijken naar hoe ik mij toen voelde, maar dat je ziet hoe je je ontwikkelt in al die tijd. Waar je momenteel mee bezig bent is altijd het belangrijkste.”
Het werk van Rik Hagt is te vinden bij ons in de Kunstuitleen en op zijn portfoliopagina. Daarnaast heeft hij een eigen website, waar werk van hem door de jaren heen te vinden is.